บทที่ 110

เมื่อเทียบกับอารมณ์ขุ่นมัวของเขาแล้ว เสิ่นอวิ๋นอู้กลับใจเย็นกว่ามาก

“รีบขับรถเถอะค่ะ อย่าทำให้คุณย่าต้องเสียเวลาตรวจร่างกายเลย”

เพราะไม่มีคนนอกอยู่ด้วยแล้ว เสิ่นอวิ๋นอู้จึงเลิกเสแสร้ง น้ำเสียงและสีหน้าของเธอแตกต่างไปจากปกติ

พูดจบ เสิ่นอวิ๋นอู้ก็พบว่าคนข้างๆ ยังคงนิ่งเงียบไม่มีปฏิกิริยาใดๆ

คิ้วเรียวส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ